Jim werd in december 5 jaar. Dat betekende zijn eerste kinderfeestje. Blinde paniek. Wie nodig je uit? Wat ga je dan eigenlijk doen? En wat zijn ‘de regels’ met kinderfeestjes (thuisbrengen enzo)? Afgelopen week hadden we de vuurdoop…
In eerste instantie zei ik dat Jim 5 kindjes mocht uitnodigen. Dat bleek namelijk 1 van ‘de regels’ volgens andere ouders; je nodigt het aantal kindjes uit naar je leeftijd. Goed. Het werden er 7. Meneertje had de helft van de klas namelijk al toegezegd dat ze mochten komen. Ook nadat ik de uitnodigingen al uitgereikt had. Dus kon ik mij weer in allerlei bochten wringen om andere kids alsnog een uitnodiging te bezorgen.
Woensdag was D-day. Met een huilbaby thuis leek het mij goed om het feestje buiten de deur te vieren. Behalve de lunch, die was bij ons thuis. Om half 1 waren de kids uit school en ging het hele spul mee naar huis. Bij meisjes geldt blijkbaar bij kinderfeestjes je mooiste outfit, bij jongens de grootste mond. Het stormde het huis binnen, ging aan tafel en had tijdens het eten allemaal het hoogste woord: ‘Nee, nu mag ik iets vertellen…’, ‘Weet je… ik ga nu iets belangrijks vertellen…’
‘Laat hem maar af en toe naar de wc gaan, daar denkt hij zelf niet aan’. ‘Hij vindt het heel spannend, ik weet niet of hij heel de middag blijft’. ‘Hij lust zus en zo niet’. Veel ouders geven vooraf een gebruiksaanwijzing van hun kind mee. Hadden ze ook maar even verteld dat er eentje snel wagenziek wordt en in paniek raakt als ze denkt dat ze moet kotsen. Want onderweg naar de locatie van het feestje hoorde ik vanaf de achterbank een luid gekrijs en daarna paniekerig ‘ik wil niet kotsen’. De schrik stond in mijn ogen. Nee, niet in mijn Mini! Dus pakte ik snel het kadotasje van het kind naast mij af en zwierde dit naar de achterbank. Had ze tenminste iets om het op te vangen. De weg was opgebroken dus we waren wat verdwaald. Een kwartier met iemand in de auto die roept te moeten kotsen duurt lang. Ze hield het gelukkig binnen en ik zette haar lichtgroen af op locatie: Villa Kattekwaad (Roosendaal).
Villa Kattekwaad was super leuk (de naam alleen al). Een soort keet in een bos, gerund door een geweldig ‘droog duo’. Twee vrouwen die dit werk al 22 jaar doen en dat kon je merken. Niet gek te krijgen. Vooraf kozen we voor het thema ridders en prinsessen. Compleet met verkleden en spelletjes in het thema. Met z’n allen het bos door op zoek naar de schat, die bewaakt werd door een heuse draak. Maar vooral molshopen plattrappen, nieuwe sneakers in één middag volledig verzieken, en huppelen, heel veel huppelen met Carlo.
Het werd een hele leuke middag vol hilarische verhalen (‘mijn opa is 30 jaar en mijn oma 40 jaar’) en vragen (‘zijn jullie verliefd?’). Lekker ontwapenend (‘ik vind de jongens in mijn klas zo knap’). Vreselijk ondeugend en brutaal (tegen ons: ‘he, ik wil ff wat vertellen nu’, ‘Jij bent echt oud’). Ongegeneerd (tegen Carlo: ’veeg mijn gat even af want ik heb gepoept’). Maar vergeet vooral de blije, lachende gezichten niet.
Na het feestje aten we nog wat pannenkoeken en poffertjes bij discolicht en daarna hup naar huis. Want: ‘je wordt thuisgebracht’. Blijkbaar hoort daar ook nog een uitdeelzakje bij dus die kregen ze ook nog. Moe maar voldaan kwamen we thuis. Het was een geweldige middag geworden! Hebben we toch maar even geflikt ?